Friday, April 10, 2009

ကၽြန္မရ႕ဲ ၿမန္မာၿပည္ခရီးစဥ္ (ၿပင္ဦးလြင္) (၈)

ညေန မႏၱေလးၿပန္ေတာ့မွာဆိုေတာ့.. တမနက္လံုး ရုကၡေဗဒဥယ်ာဥ္မွာပဲလည္ဖို႕ ဆံုးၿဖတ္လိုက္တယ္... ဓာတ္ပံုေတြလည္းရိုက္ရဦးမယ္ေလ... :)

ဥယ်ာဥ္ထဲ၀င္ ၀င္ခ်င္းသတိထားမိတာက လိပ္ၿပာပံုစံ ပန္းပြင့္ၾကီးေတြပံုစံ ပံုေဖာ္ထားတဲ့ ပန္းေတြ... ပန္းၿပပြဲတုန္းကေတာ့ ပန္းအစစ္ေတြသံုးခဲ့ေပမဲ့ ခုေတာ့ ပန္းအတုေတြနဲ႔ ပံုေဖာ္ထားတာလို႔ ဆိုတယ္... အေရာင္ေတြက စပ္ၿဖီးၿဖီးနဲ႔ အစစ္ကိုေတာ့ဘယ္လိုမွ မမီ..။ ေနာက္ ပန္းအစစ္ေတြ ၿမင္ရေတာ့လဲ ပန္းၿပာၿပာ၊ စိမ္းစိမ္း၊ ၀ါ၀ါ.... အို အေရာင္ကို စံုလို႕ ... လွလိုက္တာ...

ခဲတံခၽြန္စက္က ထြက္လာတဲ့ သစ္သားစေလးေတြနဲ႔တူတယ္...


ဘာရယ္မဟုတ္ဘူး.... လွလို႔ ရိုက္လာတာ...


ဥယ်ာဥ္ရဲ႕ အေနာက္ဘက္ကေတာထဲမွာေနၾကတဲ့ သမင္မိသားစုတဲ့...။ လူေတြက ရန္မမူလို႕ သူတို႔လဲ ေအးေအးေဆးေဆးေလွ်ာက္သြားေနၾကတယ္....။ ဒင္းတို႔ေလးေတြက ေတာ္ေတာ္အတင့္ရဲလို႔ ပ်ိဳးပင္ေတြ စိုက္ထားတဲ့ဆီအထိေတာင္ ဆင္းလာၾကတယ္.....။ ကၽြန္မတို႔ေတာင္ သူတို႔နဲ႔ ခပ္လွမ္းလွမ္းေလာက္ကေန ဓာတ္ပံုတြဲရိုက္ခဲ့ေသးတယ္....။


ပန္းေလးေတြက ေသးေသးေလးေတြနဲ႕ ခ်စ္စရာေကာင္းလို႔....။




သူ႔ကိုလည္း ဥယ်ာဥ္ထဲမွာ မေယာင္မလည္နဲ႔ ေလွ်ာက္သြားေနတာ ေတြ႔လို႔... ....။


ဥယ်ာဥ္ထဲက ခ်ယ္ရီ....။


သူတို႔ႏွစ္ေကာင္ကလဲ အဲလို ကဲေနၾကေသးတယ္....။


သူတို႕လဲ ခ်စ္စရာေကာင္းတာပဲ....။

ဘယ္ႏွစ္ေခါက္သြားသြား သြားတဲ့အေခါက္တိုင္း မတူေအာင္ အၿပင္အဆင္ အမ်ိဳးမ်ိဳး ပန္းအမ်ိဳးမ်ိဳးၿမင္ရေလ့ရွိတဲ့ ရုကၡေဗဒဥယ်ာဥ္ရဲ႕ ဒီတစ္ေခါက္လက္ရာက ဒီ... ေဂၚဖီပန္းလိုလို ပန္းပြင့္ေတြပါ...။ အၿဖဴနဲ႔ ခရမ္းေရာင္ ႏွစ္မ်ိဳးေတြ႔ခဲ့ရတယ္...။ အဲဒီတုန္းကေတာ့ ကၽြန္မတို႔လဲ ဘာပင္မွန္းေသခ်ာမသိခဲ့ေပမဲ့ လွလို႔ ဓာတ္ပံုေတြေတာ့ရိုက္ခဲ့တယ္...။ သိတဲ့လူေတြေတာ့သိၾကပါလိမ့္မယ္.. ကၽြန္မအတြက္ေတာ့ ပထမဆံုးအၾကိမ္ၿမင္ဖူးတာပါ...။ သူ႔ကို kale (ေကးလ္ လို႔ အသံထြက္မယ္ထင္တယ္) အမ်ိဳးအစားထဲကလို႔ေၿပာပါတယ္...အလွစိုက္တဲ့ ornamental kale လို႔ေခၚပါတယ္တဲ့ (wiki မွာkale အေၾကာင္းေတြ ရွာဖတ္ၾကည့္လို႔ရပါတယ္....)။ အဲဒီေကးလ္ထဲမွာ ေဂၚဖီထုပ္ထက္ကို ဗိုက္တာမင္ေတြ အာဟာရတန္ဖိုးေတြ ပိုမ်ားမ်ားပါတယ္လို႔ ဆိုတယ္...။ အလွစိုက္တဲ့ ေကးလ္မွာလည္းတၿခား ေကးလ္ေတြနည္းတူ အာဟာရဓာတ္ေတြပါပါတယ္တဲ့...။ ဒီအခ်က္အလက္ေတြက ကၽြန္မ ဒီကိုၿပန္ေရာက္မွ အင္တာနက္ကေနရွာေတြ႔တာပါ...။ ေစာေစာကတည္းကသိရင္ေတာ့... ၿပင္ဦးလြင္ အၿပန္လက္ေဆာင္ဆိုၿပီး အဲဒီ ပန္းၾကီးေတြ ခူးခ်င္ခူးခဲ့မိမွာ..... :)။ ခူးလဲခူးခ်င္စရာၾကီးေလ.... အဲဒီ ပန္းတပြင့္တပြင့္ကို အခ်င္းတစ္ေပေက်ာ္ေလာက္ရွိတာကိုး...။


ဥယ်ာဥ္ထဲကို ၃နာရီေက်ာ္ေက်ာ္ေလာက္ ပတ္ၿပီးသြားေတာ့ ကၽြန္မတို႔ ေတာ္ေတာ္ေညာင္းေနၾကၿပီ....။ မနက္ ဒီကိုပို႔ၿပီးကတည္းက ထြက္သြားတဲ့ေမေမတို႔က ကၽြန္မ၃ေယာက္ကိုလာေစာင့္ေခၚ.... ၿပီးေတာ့ ေန႔လည္စာကို ၿပင္ဦးလြင္မွာ ေက်ာင္းဆရာမလုပ္ေနတဲ့ ေမေမ့သူငယ္ခ်င္းကေကၽြးတာနဲ႔ ကၽြန္မတို႔လဲ ဆာဆာနဲ႔ စားပစ္လိုက္ၾကတယ္...။

မႏၱေလးကို ေရာက္တဲ့ အထိ ကားေပၚမွာ ထမင္းလံုးစီလာခဲ့တယ္.....။ မႏၱေလးေရာက္ေတာ့ ေမေမတို႔ က ကၽြန္မနဲ႕ ဇာမဏီ့ကို မႏၱေလးအေ၀းေၿပးကားဂိတ္ကို လိုက္ပို႔ေပးတယ္....။ မၿပီးေသးတဲ့ ကၽြန္မတို႔ ခရီးကို ဆက္ရဦးမယ္ေလ...။ ဒီတခါေတာ့ ကၽြန္မတို႔႕ႏွစ္ေယာက္တည္း.....။ ညီမေလးက လိုက္ခ်င္ေပမဲ့ စာေမးပြဲေတြရွိေသးတာေၾကာင့္ ေမေမတို႔နဲ႕ အတူတူ မႏၱေလးကေန ရန္ကုန္ကိုေနာက္တစ္ေန႔မနက္မွာ ၿပန္သြားၾကတယ္....။ ကၽြန္မတို႔ကေတာ့..... express ကားကိုစီးရင္း ေနာက္တစ္ေနရာကို ခရီးဆက္ခဲ့ၾကတယ္....။

4 comments:

strike said...

ornamental kale ဆိုတာကစိတ္၀င္စားစရာပါပဲ၊ေ၀မွ်ၿခင္းအတြက္ေက်းဇူးတင္ပါတယ္

သီဟသစ္ said...

လြမ္းမိလာျပီေနာ္
ျပင္ဦးလြင္ကုိ

စထရုိက္တုိ႔ေတာင္ အေကာင္းမန္႔လုိ႔ပါလား
ထီသြားထုိးအုံးမွ..

အၿပံဳးပန္း said...

ျပင္ဦးလြင္ကို ၾကိဳက္တယ္။
ခဲတံခၽြန္ရင္ထြက္တဲ့ သစ္သားစလိုပန္းကို
အရင္တုန္းကေတာ့ ကိုယ္တို႕ေတြ ခၽြန္စက္ပန္းလို႕ေခၚတယ္။

မလိခ said...

strike> ဟဲဟဲ
သီဟသစ္ >> ကိုသီဟသစ္တို႔ ၿပင္ဦးလြင္မွာ လြမ္းစရာေတြရွိခဲ့ဖူးတယ္ ထင္တယ္... :P
အၿပံဳးပန္း >> ခၽြန္စက္ပန္းတဲ့လားမမရဲ႕ နာမည္ေပးထားတာ ခ်စ္စရာေလး...